گلوله (۵)
عبدالله سال ۱۳۳۴ و همزمان با شب میلاد امام علی(ع) در شهر اصفهان به دنیا اومد.
عبدالله که از همون کودکی به مسائل دینی و مذهبی علاقه بسیاری داشت ؛ سرانجام سال ۵۳ به همراه برادرش رحمتالله (که او هم بعدا شهید شد)و چند تا از دوستانش، به قم رفتن و در مدرسهی شهید حقانی دروس حوزوی رو فرا گرفتن.
او که در کنار درس به مبارزه با رژیم نیز مشغول بود، با خیانت یکی از منافقان، تحت تعقیب قرار گرفت و به همراه چند تا طلبه دیگه دستگیر و راهی زندان شد.
عبدالله که سال ۵۷ بخاطر انقلاب اسلامی از زندان آزاد شده بود برای ادامه تحصیل به حوزه علمیه قم رفت و بعد از مدتی با دوست دیرینه اش (شهید) مصطفی ردانی پور راهی کردستان و سپس سپاه یاسوج شد.
با شروع جنگ تحمیلی از طرف آیت الله شهید محلاتی، «نمایندهی محترم حضرت امام (ره) در سپاه» به مسئولیت نمایندگی امام (ره) در قرارگاه خاتمالانبیاء (ص) که قرارگاه مرکزی و هدایت کنندهی رزمندگان بود؛ انتخاب شد.
این عالم وارسته که با درک تکلیف و شناخت زمان، خدمت در جبههها را بر همه چیز حتی سفر به خانه خدا ترجیح داده بود، به رزمندگان گوشزد مینمود «برادران پیوسته از خدای خود بخواهید که توفیق ادامه ی نبرد را از ما نگیرد ؛ خدا می داند روز قیامت وقتی روز های جبهه مان را ببینیم و روز های مرخصی را هم ببینیم گریه خواهیم کرد که ای کاش مرخصی نرفته بودیم »
سرانجام عبدالله در عملیات کربلای ۵ ؛ همانطور که خود گفته بود مورد اصابت گلوله آن هم از ناحیهسر قرار گرفت و بعد از سه روز در تاریخ ۱۲ بهمن ۶۵ و همزمان با شب شهادت حضرت زهرا(س) به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
یاد وخاطره روحانی شهید حجت الاسلام عبدالله میثمی زنده باد...